ای ناخدای کشتی دلها نگاه تو

وی سرپناه جمله تن و جان پناه تو

ای پادشاه لشگر عشاق روزگار

عشق است رمز فتح و ظفر در سپاه تو

ای نام اعظمت سند خلقت خدا

مأوای شیعیان جهان بارگاه تو

رسم است سائلان ز شهان مسألت کنند

اینجا شهان کنند ز عبد سیاه تو

اینجاست ارض کرب و بلا وعده گاه عشق

اینجاست مرز ما و خدا ، قتلگاه تو

آن دم که روی خاک بلا ناله میزدی

آب فُرات شد خجل از سوز آه تو

ای تکیه گاه ارض و سماء نیست باورم

یک نیزه ی شکسته شده تکیه گاه تو

ما راست قامتان زمین و زمانه ایم

چون شافع است روز جزا یک گواه تو